Expositie ‘Verre Gezichten Dichtbij’ officieel geopend

RUURLO – De Smidse in Ruurlo is de komende twee maanden weer een ontmoetingsplaats voor kunst. Na de geslaagde exposities Mathilde en Good Looking, is het nu de beurt aan kunstenaars die als vluchteling ons land binnenkwamen. Samen met hun van oorsprong Nederlandse collegakunstenaars hebben zij 2D- en 3D-werken vervaardigd, die de verbinding tussen beide groepen symboliseren. Ze kwamen van ver, maar ze kregen een nieuwe gezicht als volwaardig onderdaan van het ‘dichtbije’ Nederland. Woensdagmiddag werd de opening verricht door een gongslag in de Dorpskerk door Kader Abdolah. 

Door Rob Weeber 

Voordat de genodigden zich naar De Smidse begaven, was er een openingsbijeenkomst in de Dorpskerk. Medeorganisator Peter van der Heij sprak in zijn openingswoord over ‘het feest van de opening’ en over ‘gezichten van mensen dichterbij brengen’. Het gaat om de verhalen, om verbinding en ontmoeting en uiteindelijk om versmelting tot een nieuw Nederland. De voorbereidingen hebben een jaar gekost, waarbij het organisatiecomité ook hun oren te luisteren hebben gelegd bij vijf Nederlandse deelnemers aan de expositie, Sandra Thie uit Den Haag, Roeland Hietbrink uit Utrecht, Jeanne te Dorsthorst uit Haarlo, Jolien Wesselink uit Den Haag en Gabriëlle Westra uit Heerenveen. 

Gesluierde cultuur
Voorafgaand aan de gongslag vertelde Kader Abdolah zijn vluchtelingenverhaal. De in Iran geboren natuurkundige en schrijver ontvluchtte zijn land in de jaren tachtig, omdat hij zich daar niet vrij kon ontwikkelen tot schrijver. Hij sprak in dit verband van een ‘gesluierde’ cultuur. Alles wat in Iran gebeurt, wordt letterlijk bedekt door de gangbare, soms verstikkende cultuur. Als je een meisje het hof wilt maken, dan duurt het ‘eeuwig’ voordat ze zich figuurlijk en letterlijk laat zien. In Nederland daarentegen, zo hield hij het gelag humoristisch en engszins gechargeerd voor, is het meer van: “Ik vind jou leuk, jij mij, dus laten we naar bed gaan.”
Zijn eerste stop na Iran werd Turkije waar hij uiteindelijk uit gesmokkeld werd naar Nederland. “Nederland was het goedkoopste land en kostte slechts duizend dollar. Naarmate je echter naar een land wilde waar het warmer was, vroegen de mensensmokkelaars meer. Zo betaalde je voor Parijs 8.000 dollar. Zoveel geld had ik echter niet.” Hij belandde in het AZC in Apeldoorn, maar wilde maar een ding: Weg uit Nederland, dat land met die vreselijk moeilijke taal, die hij nooit zou kunnen begrijpen en die zijn ontwikkeling als literair schrijver in de weg zou staan. Na met een valse pas respectievelijk op Schiphol en op JF Kennedy Airport in New York te zijn opgepakt, belandde hij uiteindelijk weer in Apeldoorn en later in een klein dorp in Friesland.

Toch lukte het hem uiteindelijk, dankzij hulp van dorpsgenoten, om de taal machtig te worden en zijn droom te verwezenlijken. Onder meer had hij jarenlang een column in de Volkskracht onder het pseudoniem ‘Mirza’. Zijn geslaagde ‘reis’ vatte hij met de nodige humor als volgt samen: “Hoe dieper je valt, hoe dichter je bij het goud komt.” De expositie ‘Verre Gezichten Dichtbij’ is te bezoeken van 9 mei tot en met 22 juni, dagelijks (behalve op maandag), van 11.00 tot 17.00 uur in De Smidse, De Smidse 1 in Ruurlo.

https://goodlookinginruurlo.nl/verregezichten/ 

 Streamer: ‘Hoe dieper je valt, hoe dichter je bij het goud komt.’