voor mijn moeder
levenspad
hoeveel voetstappen heb jij daar neergelegd
Greffelinkallee Spalderkampseweg
iedereen kent je na zovele jaren
mevrouw met zilveren haar die altijd zwaait
het landschap bloesemt onder jouw bekoring
als je opgetogen ademt o wat mooi
je hebt de verwondering in jezelf bewaard
koestert je dromen zet ze neer op aarde
zo blijf je dicht bij hoe je het van binnen voelt
kun je de mensen zien zoals ze zijn bedoeld
verschillend maar hartroerend gelijkwaardig
je juicht wat zijn ze allemaal toch aardig
kinderen komen bij je met verhalen
je vangt het licht dat je door hen heen ziet stralen
jouw volle aandacht in iedere ontmoeting
onvoorwaardelijk veel meer dan een begroeting
schitterend dat ik het pad met jou mag delen
samen lachen huilen vechten bidden spelen