ArtEZ conservatorium houdt eerste doedelzakles ooit. Foto: Jeroen Sloot

ArtEZ conservatorium houdt eerste doedelzakles ooit. Foto: Jeroen Sloot

‘Het is een machtig instrument’

Algemeen

Annemieke van Doesburg geeft les doedelzak aan conservatorium

Door Richard Stegers

BORCULO - “Het is een machtig maar lastig te bespelen instrument.” Annemieke van Doesburg (29) is al jaren in de ban van de doedelzak. Ze speelt bij de Highland Valley Pipes, Drums and Dancers in haar woonplaats Borculo en verzorgt optredens en workshops. Sinds vorige week geeft ze zelfs les aan het conservatorium.

“Een nieuwe uitdaging.” Zo noemt Annemieke van Doesburg haar rol als docent aan het ArtEZ conservatorium in Enschede. Vorige week vond daar de eerste les doedelzak ooit plaats. Een bijzondere primeur dus voor de Borculose. “Het is iets speciaals voor me, een droom die uitkomt.” Annemieke werd benaderd door het conservatorium omdat een student zich met het instrument meldde. “Ik hoefde niet lang na te denken toen ze met het verzoek kwamen, echt heel gaaf. Het is leuk om iemand verder op weg te helpen en het is goed voor mijn eigen ontwikkeling.” De student is Megan Hachmang (17) uit Apeldoorn. Ze volgt de vierjarige opleiding Docent Muziek. Het doedelzak spelen is een deel van de opleiding. Het hoofddoel is om vakdocent muziek te worden. Zowel de docent als de student zijn razend enthousiast en kijken uit naar vele muzikale, leerzame lessen samen. “Megan speelt al sinds haar tiende doedelzak. Haar basisniveau is goed. We gaan aan de slag om het niveau verder te ontwikkelen. De doedelzak is niet laagdrempelig, toch zou het leuk zijn als zich in de toekomst meer studenten melden.” 

Annemieke zat zelf op het conservatorium in Enschede, toen dus nog zonder doedelzak als vak. Ze haalde de afgelopen jaren verschillende Schotse diploma’s en werkt als één van de twee docenten in Nederland voor het National Piping Centre in Glasgow. “Jaarlijks ga ik daar naartoe voor een herhalingscursus.”

Ons land telt honderden doedelzakspelers, weet Annemieke. “Er zijn zo’n vijftig bands met tussen de tien en twintig spelers. Ik zie het als mijn missie om meer bekendheid voor het instrument te krijgen. Ook zou het leuk zijn als meer vrouwen het gaan bespelen.” Zelf ging ze op 11-jarige leeftijd van start met de doedelzak. “Ik ben ermee opgegroeid maar leer nog steeds. Je moet blijven trainen. Dat doe ik dagelijks, meestal met de oefenfluit. Daarmee kun je je techniek verbeteren en het klinkt wat zachter, dat vinden de buren niet erg, haha. De doedelzak is een indrukwekkend en fysiek uitdagend instrument. Je moet de luchtdruk steeds goed houden. Het geluid raakt je echt en samen muziek maken geeft een wonderlijk gevoel.”