Sensire De Garven viert vijfjarig bestaan
Ruurlo - Waar de boeren van Ruurlo vroeger het koren tot garven bonden, staat nu Sensire De Garven. De Garven werd in 2010 nieuw gebouwd en bestaat uit drie kleinschalige, huiselijke groepswoningen: De Gavel, De Wanne en De Dorsmölle. Elke woning biedt een thuis aan zeven ouderen met dementie of een intensieve zorgvraag. Onlangs vierde De Garven haar vijfjarig bestaan. De viering bestond uit twee delen: op vrijdagavond werden alle overleden bewoners van De Garven herdacht in aanwezigheid van vele familieleden en op zaterdag was er een feest voor bewoners, familie, vrijwilligers en (ex-)medewerkers. Ook de buren van De Garven aan de Nieuwe Weg waren uitgenodigd. De dochter van een van de bewoners, Liliane Waanders geeft een sfeerimpressie van beide dagen.
Doden herdenken doe je zo
Hoe lang bewoners de zorg in De Garven kunnen genieten, weet niemand wanneer zij hun intrek in een van de huisjes nemen. Hun conditie is immers niet optimaal, het verloop van hun ziekte ongewis. Zaak is hun verblijf zo aangenaam mogelijk te maken en als het moment daar is op een waardige manier afscheid nemen. Sinds de officiële opening vijf jaar geleden, werd er 37 keer afscheid genomen. Aan de vooravond van de viering van het vijfjarig bestaan van De Garven werden die 37 overleden bewoners in het bijzijn van hun familie, huidige bewoners, mantelzorgers, vrijwilligers en medewerkers van Sensire herdacht. Hun namen werden voorgelezen, kaarsjes werden aangestoken en er waren witte rozen. Voor iedere overledene een. Het is stil in de tent als echtgenotes/echtgenoten, broers of zussen, dochters of zonen naar voren komen. Vieren kan niet zonder degenen die er niet meer zijn te herdenken. Dat vonden degenen die de taak op zich namen om de viering van het vijfjarig bestaan van De Garven te organiseren. Hun gedachte vond weerklank. De tent op het binnenplein was vol. De manier waarop Marian Stortelder en Fleur Taken in woord en muziek invulling gaven aan het herdenken sprak tot de verbeelding. Bleek tijdens het samenzijn na afloop. Een samenzijn met koffie en – onvermijdelijk – cake. Er is tijd om herinneringen op te halen. Ervaringen uit te wisselen. Te vragen hoe het nu gaat. Sommigen waagden het nog voordat er feest gevierd werd de herdenking het meeste geslaagde programmaonderdeel te noemen
Geen dag als alle andere
Ze zijn als altijd vroeg in touw, de medewerkers van Sensire die er voor moeten zorgen dat de bewoners om klokslag elf uur in de tent op het binnenplein van De Garven zitten. Dan begint het feest dat gevierd wordt omdat De Garven vijf jaar bestaat. Terwijl in de tent alles in gereedheid wordt gebracht, is het in de Gavel, de Wanne en, de Dosmölle spitsroeden lopen. De bewoners moeten uit bed, gewassen, aangekleed en gevoed worden. En als het even kan wordt er ook nog koffie geschonken, dat zijn de mensen gewend. De meeste bewoners blijven er opmerkelijk kalm onder. De meesten weten niet precies wat hun te wachten staat. Er hangen weliswaar slingers, maar waarom dat is… En dan gaan ze. Rolstoelers eerst. Daarna degenen die zich met rollator of aan de arm van een ander zelfstandig kunnen voortbewegen. Er moeten niet alleen bewoners in de tent, maar ook familie, buurtbewoners, vrijwilligers en medewerkers. En een compleet harmonicaorkest. Zij zorgen vandaag voor een deel van de feestvreugde. Want hoe een geheugen ook hapert, muziek doet wonderen. Er wordt meegezongen, gedeind op de maat, of op volle sterkte mee geglunderd. Schijnbaar onvermoeibaar genieten de aanwezigen. Als de muziek na twee uur stopt (en het advocaatje met slagroom genuttigd is), is het tijd om te eten.
Er wordt bij De Garven doorgaans smakelijk en met smaak gegeten, maar voor de gelegenheid wordt er extra uitgepakt. Er ontstaat een rij richting het buffet met gezonde en lekkere dingen. En later nog een keer als de toetjes arriveren. En dan heeft het voor de meeste bewoners lang genoeg geduurd. Zij vinden het tijd om te rusten. Hun familie en het meeste personeel blijft nog even nagenieten. Zorgen voor is immers ook de zorg aan anderen over kunnen laten en zelf even bijtanken. Als ook de laatste gasten naar huis zijn, wordt de tent die twee dagen dienst deed als feestzaal ontmanteld. De organisatie van deze twee dagen was in handen van Margriet Jassies, Dini Tragter en Jan Veld en werd mogelijk gemaakt door diverse sponsoren.