Boeren, burgers en buitenlui | Maurits zegt woorden die je wel verstaat, maar niet kunt spellen
XInterviews & AchtergrondACHTERHOEK - In Boeren, Burgers en Buitenlui spreken we met inheems, import en idealist over hoe het leven in de Achterhoek is. We evalueren en fantaseren en Marc Weikamp zal illustreren, omdat de regio er is om te eren. Deze week een gesprek met Maurits Steverink. Hem rechtdoen in een omschrijving is lastig, we kunnen het beste zeggen dat ie nogal veel aan het âoazenâ is. Wat zoveel betekent als âmet mooie dingen bezig zijnâ. Hij laat onder andere passievol zien hoe groot het belang van lokaal geproduceerd voedsel voor de regio is. âIk ben een Kroezenhoeker, dan een Achterhoeker en daarna pas een Europeaan. Dat is de volgorde.â
Door Eva Schuurman
Onder andere als eigenaar van âTrue Food Projectsâ, trekker van âPlatform Achterhoek Foodâ en oprichter van âKenniscentrum Nellesâ brengt Maurits Steverink met zijn grote kennis van internationale voedselketens wetenschap en praktijk bij elkaar. Echter, wanneer je hem vraagt naar wie hij is dan taalt hij daar niet naar: âGewoon Mauritsâ, zegt ie dan, âvan Nelles, uit de Kroezenhoek. Daar waar ik geboren en getogen ben.â Want hij groeide op in een gezin met zeven kinderen en huisde samen met ouders en opa op de boerderij die hij inmiddels zelf bewoont. âDe buurvrouw zei weleens: dat kan alleen maar bij Steverinkâ, waarmee ze doelde op de vrije opvoeding waarin de kinderen zelf mochten ontdekken en ondergaan. Waarin er grenzen in beeld waren, maar je kon vallen en weer opstaan. âWe scheurden op een brommer door de wei, je stuiterde weleens en dan ging je weer door.â
Het ondernemen is Maurits met de paplepel ingegoten: âToen mijn ouders vijftig waren starten ze nog een heel nieuw bedrijf op.â Van zijn moeder leerde hij niet zomaar te doen wat anderen doen. âHet was een eigenwijze en ondernemende vrouw. Je moet je hersentjes gebruiken, vond ze, en als je denkt dat het anders zit moet je daarnaar handelen.â Het is mooi je te bedenken dat de vrouw die een gemengd boerenbedrijf bestierde allerminst een kuddedier was.
âAls je samen bent met een potje bier, wordt het allemaal zo overzichtelijkâ
Ook elders ervoer Maurits zijn eigen koers te moeten varen, bijvoorbeeld toen hij in Dordrecht studeerde en ze hem daar met zijn accent confronteerden. Toen men niet naar de inhoud van zijn woorden luisterde, maar naar de klank ervan. âJe praat plat en zo kun je je het beste uitdrukken.â Tijdens zijn stage in Nieuw-Zeeland bevestigde de taal aldaar waarom het zo van belang is te spreken zoals je bent. âIk kreeg altijd 10% niet mee, vreemde woordjes en historie ontgingen me.â Het deed hem verlangen naar waar hij vandaan komt, naar vrienden die hij vanaf de kleuterschool kent en met wie hij Normaal grijs draaide. Vrienden die Achterhoekers zijn. âHet zijn geen branieschoppers, ze zijn eigenwijs maar ook trouw.â En ze zeggen het je als je je onterecht manifesteert. Dan zijn er altijd wel handen die je uit de lucht plukken en weer met twee benen aan de grond zetten. âAls je samen bent met een potje bier, wordt het allemaal zo overzichtelijk.â
Want het is helder geruststellend in een buurt te wonen waar je van op aankunt. âDat leunen op die ouwe gewoontes en elkaar wat gunnen.â Want wat begint met ouwehoeren over de kermis op een meiboomfeest resulteert in een levendige buurtschap âde Kroezenhoekâ en het feit dat ruim zestig huishoudens mengen en elkaar steunen, dat ze op de hoogte zijn zonder vooroordelen. âWe zijn allemaal mensen die een gebruiksaanwijzing hebben, al zeg ik altijd de enige normale te zijn, haha. Maar als je daar doorheen kunt kijken, door de rariteiten, dan zie je hoe mooi het is met elkaar en hoe je elkaar helpt en ondersteunt.â
Steverink vertelt over wijlen zijn vrouw Corinne, ze ontmoetten elkaar op camping Marveld. âWe bouwden er een muur van 48 kratten bier, daar was je dan heel trots op, haha.â Over het ziekteproces van zijn vrouw zegt ie: âDaarvan leer je dat je gewoon een beetje lief moet zijn voor elkaar, wat kun je mekaar toch een hoop toestanden aandoen.â Maurits praat zonder weemoed en met warmte in zijn hart. Met Corinne verbouwde hij de boerderij uit zijn jeugd. âZe zei altijd dat dingen mooi moeten voelen.â Dus zochten ze net zolang tot dat het geval was, al bleek de uitkomst van die tocht soms ook dichterbij dan gedacht. âHet fornuis, aanrecht, de stamtafel en de stoelen komen van Dini van âde Lovinkâ.â Ze was een weduwe die na het verlies van haar man hun kroeg dapper doorzette. âTijdens carnaval was het onze huiskamer, dan zaten we er met 150 man aan haar buffet met moes, ribbekes en handgedraaide gehaktballen.â In een kroeg die stilstond in de tijd. Met die herinnering voor altijd onder zijn eigen dak voelt Steverink zich een geluksvogel.
In alles hoor je dat hij hier thuis is; hij zegt woorden die je niet spellen kunt, maar wel verstaan en plakt er vaak een bulderlach achteraan. âZe moeten me serieus komen halen, ik ga hier nooit meer weg.â Zegt de ras-Achterhoeker. Al heeft ie met zijn Corinne veel gereisd. âZe werkte op een reisbureau en zocht alles zelf uit. Reizen was echt haar ding, waarom ik het nu nog zou moeten doen heb ik nog niet kunnen verzinnen.â Dus toog hij afgelopen zomer dagjes naar Bredevoort, Winterswijk en Lochem want daar was nog zoveel te zien dat hij nooit eerder fatsoenlijk had beleefd. âEn als ik op ons erf loop weet ik: Dit kun je toch nergens boeken.â Dus hoeft Maurits niet te zoeken. âGaafâ, zegt ie vaak over de dingen die hem bijblijven. En dat is meteen het beste woord om dit gesprek mee te omschrijven.
Illustratie: Marc Weikamp
8 keer 8erhoeks met Maurits Steverink
Favoriete plek in de Achterhoek:
âDe Bekkerwal. Een oude beek in de Silvoldse âSlaegeâ die nog niet rechtgetrokken is. De bomen staan nog op de wal; de peppels en de elzen en de eiken, die kronkelden ook wat. Zoân mooi en puur oud stukje. Als we er in de zomer visten dan kon je er een paling met de jas uitvissen.â
Mooiste bedrijf/organisatie in de Achterhoek:
âWijngoed Montferland van wijnboer Leon Masselink. Hij ging van varkensboer naar wijnboer en doet niet met de coöperatie van wijnboeren mee; je eigen gang gaan en kwaliteit maken. Ik nam zijn wijnen mee naar âSlow Food MĂŒnsterâ. In de auto hebben we er nog de stickers van de wedstrijd die hij net had gewonnen op geplakt. âWeiĂwein aus Holland das gibt ja nicht?â, zeiden ze daar, en daarna zag je de ogen in de kassen tollen. Het was gewoon lekkere wijn! Wat een stoer momentje; dit kunnen wij dus gewoon.â
Mooiste gebouw in de Achterhoek:
âNelles, ik woon in het mooiste gebouw van de Achterhoek. Al zei een vriendin van Corinne eens dat het geen woning, maar een plek is. Dat klopt, en zeker met hoe we het verbouwd hebben.â
Meest inspirerende Achterhoeker:
âMeester Heuvel schreef in âOud-Achterhoeksch Boerenlevenâ (1927) in dialect over het boerenleven van 1 januari tot 31 december. Mijn ouders waren van voor de oorlog, je herkent het en hebt beeld. Hij schrijft liefdevol over de natuur en de gewoontes, over hoe je met elkaar omgaat, hoe ze aten en leefden. Dat vond ik een mooie gave beschrijving van wie zijn wij als Achterhoeker.â
Favoriete Achterhoekse artiest/kunstenaar:
âWimken van Diene, de bassist van Normaal. Een stille Willie die je niet moet onderschatten in hoe puur hij is en wat hij allemaal weet. Hij is de stabiele factor van Normaal, een echte en gave gast. Dat heeft Hans Keuper ook. Die is zo zichzelf en kiest radicaal consequent voor zijn eigen taal, dat vind ik knap.â
Lekkerste Achterhoekse gerecht/drank:
âDat vraag je aan een food liefhebber! Wat we hier aan kaasjes maken.. Dan hoef je totaal niet meer naar Frankrijk. âZwaluwgekwetterâ van Ekoboerderij Arink, een smaakvolle camembert. Drink daar de rode wijn van Leon bij en dan ben ik een avond onder de pannen.â
Mooiste Achterhoekse lied:
âHans Keuper schreef en zong ât Mooiste wied weg. Als je dichtbij kijkt is alles toch waardevoller. Gaaf.â
Mooiste Achterhoekse uitdrukking:
âDie is van mijn vader; als hij hier alleen zat op een zaterdagochtend en mijn moeder nog in bed lag, dan vertelde hij over wat er niet goed ging met moeders. âDie moâj liek in de schoenen traeijenâ, zei hij dan. Daar bedoelde hij mee dat ze doet wat zij wil en als je niet meedoet, dan heb je er last van.
Bent u of kent u een goede kandidaat voor deze rubriek? Meld dit dan bij redactie@achterhoeknieuws.nl