Bennie Jolink tijdens het optreden in Lochem, mei 2019. Foto: Achterhoekfoto.nl/Johan Braakman

Bennie Jolink tijdens het optreden in Lochem, mei 2019. Foto: Achterhoekfoto.nl/Johan Braakman

‘Ik ‘n seniele zak? Háhá, wie weet hebben ze gelijk’

Muziek

ACHTERHOEK - In Veur de Droad beantwoorden Bekende Achterhoekers gevoelige vragen en helse stellingen. Wie antwoordt legt direct een beetje zijn ziel bloot. In aflevering 1 de ongekroonde koning van de Achterhoek: Bennie Jolink (75).

Door André Valkeman

1) Mijn mentale bui is:
“Fysiek goed, geestelijk minder, door het slechte nieuws. De boeren die wéér klappen krijgen. En politiek. Het oude kabinet wordt ook het nieuwe. Klote, dat oude zooitje óp-níeuw... Ik stem altijd op vrouwen, dat begon met Els Borst. Mijn hoop was dat Kaag premier zou worden, een nieuwe weg zou inslaan. Ze zwicht voor Rutte. Ik heb spijt van mijn stem op haar.”

2) Ik lijk het meest op ‘mien va/mo’:
“Uiterlijk op mijn moeders kant. Innerlijk op vaders kant. Ik ben soms manisch. Dat is wel een beetje Jolinks. Doorslaan in dingen. Mijn grote kin, het robuuste uiterlijk, dat komt van moeder Heersink. Mijn geluk: mijn haar is wel Jolinks. Het is er nog, dat is nou niet typisch aan mannen van Heersinks bloed.”

3) Mijn grootste angst:
“Angst is een dierlijk instinct in de mens en dat moet je beschermen. Niet om stoer te doen, maar ik mis dat. Daarom ging het vaak mis met mij. Kijk, ik wil niet dood maar ook daar ben ik niet bang voor.”

4) Na de dood is er:
“In 1986 had ik een bijna-dood-ervaring. Over geen angst zien gesproken. Ik reed een woestijn-motorrit, sprong over een bult en wist niet dat daarachter een ravijn lag. Ik keek naar onder en zag honderd meter diepte onder mij. Klote, dit overleef ik niet… Een korte film van mijn leven trok in chronologische volgorde voorbij. Doordat ik zo hard ging haalde ik de overkant van het ravijn. Buiten westen, dat wel. Het maffe is: ik ben niet religieus. Ook hierdoor geloof ik niet in een hiernamaals. Zo’n korte film is dus waarschijnlijk het laatste. Daarna is het over.”

5) Ouder worden is:
“Fysiek minder leuk. Het fijne, je denkt vaak: ach, heb ik al meegemaakt. Zoals bij ophef rondom jou. Soms facebook ik een mening. Daar komen ook helse reacties op. ‘Bennie is een seniele zak’, of zoiets, háhá. Wie weet is dat waar. Ik zie ze niet, iemand anders beheert mijn Facebook, ik kan dat niet eens. Mocht ik het zien dan raakt het mij door ervaring nog niet. Ouder worden is ook: doelen blijven stellen. Ondanks jaren van longproblemen wil ik weer motorrijden straks. Hierachter op een maisveld.”

6) Ik kan buiten de 
Achterhoek wonen:
“Als ik geen kleinkinderen in Hummelo had wel. Ik heb veel familie in de VS en kom weleens op Jamaica. Op die plekken denk ik: ik ga niet meer terug.”

7) De mens is monogaam:
“Ja. Na mijn eerste huwelijk was ik drie jaar vrijgezel. Toen heb ik mij wel een slag in de rondte geneukt, maar gelukkig werd ik pas weer toen ik een relatie met Ellie kreeg. Liefde op het eerste gezicht en in relaties ben ik monogaam.”

8) Hierom huilde ik voor het laatst:
“Op een begrafenis. Een jeugdvriend overleed. Dan kan ik huilen als een kind. Als de kist binnenkomt of juist als-ie naar buiten gaat. Voor de rest… Huilende mannen, ik kan er slecht tegen. Sorry. Het heeft wat aanstellerigs voor mij. Behalve bij sport. Zo’n huilende Knetemann vroeger…”

9) Mensen met accent zijn:
“Prettig. Het geeft iemand gelijk een identiteit en smoel. Ik hoor meer artsen en politici met dialect praten dan vroeger. Dialect blijft wel.”

10) Dit komt op mijn steen:
“’Hij heeft een hoop lawaai gemaakt, maar nu is hij eindelijk stil’. Dat kan hem echt worden. Dat ze mij niet al te serieus nemen en mijn poging tot humor zullen waarderen.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant