Afbeelding

Weg van de snelweg

Opinie

Vloeken, schelden of op een wat mildere toon je afkeer van iets kenbaar maken. We doen het allemaal wel eens. Met verwijten naar boze buurmannen, zakkenvullende politici, incapabele collega's, bemoeizuchtige schoonouders en andere soortgelijke types kunnen we bijna allemaal wel een potje breken in De Grote Zeik en Zeur Bingo. De hoofdprijs: een gevoel van verhevenheid boven de ander. Voor even dan.

Nu zal ik niet ontkennen dat er geldige redenen kunnen zijn om eens flink te mopperen, al is het alleen al omdat het soms zo lekker oplucht. En, niet onbelangrijk: een kritische houding brengt ons ook vooruitgang. Zonder wrijving geen glans, zoals men dat in managementtaal zegt.

Maar toch heb ik het gevoel dat we soms te gemakkelijk de Snelweg der Verwijten pakken. Om ons voor te houden dat we zelf niet zo'n prutser zijn als die ander. Of om de buitenwacht in te laten zien dat we de sterkste van de groep zijn. Even blaffen en vol gas weer verder tot de volgende afrit waar ons ongetwijfeld andere onwillenden, onwetenden of onkundigen staan te wachten.

We mijden de afslag naar het misschien wat spannender bergpad. Daar waar we onszelf dwingen aandacht te hebben voor de positieve kant van de zaak. Het vraagt lef om al die hobbels te trotseren. Empathie tonen en onszelf kwetsbaar opstellen, daar lijken we soms als een berg tegenop te zien en het is ook maar de vraag wat ons daarachter wacht. Dan wanen we ons toch liever veilig achter dat robuuste schild van cynisme, bang dat we zijn onze helpende hand te reiken om het ravijn in getrokken te worden.

Toch ben ik ervan overtuigd dat het loont de moeite te nemen mensen om je heen eens een hart onder de riem te steken of begrip te tonen. Waarom? Simpelweg door mezelf de vraag te stellen: groeit mijn eigen zelfvertrouwen meer door een compliment of door kritiek? Motiveert een glimlach of een verwijtende blik me meer?

Langs deze weg wil ik iedereen die het afgelopen jaar bijgedragen heeft aan de kranten, websites en andere producten van uitgeverij Achterhoek Nieuws dan ook een dikke vette schouderklop geven.

Natuurlijk de uitgever die in een veranderende markt, betrokken mensen die gaan voor kwaliteit blijft verkiezen boven kostenreductie. Zoals de media-adviseurs die geld in het laatje moeten brengen door klanten in deze digitale en globaliserende tijd te laten ondervinden dat lokaal en persoonlijk krachtiger is dan schreeuwerig en vluchtig. Of de vormgevers die elke keer weer bewijzen dat een boodschap bij het oog en de hand van de vakman of -vrouw beter af is dan in gestandaardiseerde en geautomatiseerde formats.

En 'last but not least': de redactie, freelance of in vaste dienst: zij waren verantwoordelijk voor de miljoenen woorden die samen tienduizenden artikelen vormden. In 2019 presenteerden wij u deze artikelen in onze weekbladen, magazines en websites.

Ging dat allemaal zonder slag of stoot? Zeker niet, maar ik durf te stellen dat we door met z'n allen meer dan honderd procent te geven er weer een jaar voorbij is waar we met trots op terug mogen kijken. Want met z'n allen weten we: naar de top van de berg loopt geen snelweg, maar eenmaal boven zal het uitzicht fantastisch zijn.

Fijne feestdagen en een gelukkig 2020!

Gerwin Nijkamp
Hoofdredacteur

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant