Weggeefwinkel Eibergen zoekt dringend hulp en versterking

EIBERGEN - De Weggeefwinkel aan de Hagemanstraat 22 bestaat dit jaar vijf jaar. Velen uit Eibergen en de regio, soms krap bij kas, vonden er kleding of iets voor hun huishouden. En voor medewerkers is de winkel aan de Hagemanstraat vaak belangrijk geweest om zichzelf te herpakken en opnieuw een volwaardige plek in de samenleving te vinden. De weggeefwinkel heeft daarmee een warm plekje in menig hart verworven.

Door Rob Stevens

Maar de weggeefwinkel verkeert in zwaar weer. Er zijn zelfs al geruchten dat de winkel moet sluiten, maar die zijn voorbarig. Vijf jaar geleden begonnen Ursula en haar zus Louise Drexhage met de Weggeefwinkel. Ursula Drexhage: “Ik wil eerst benadrukken dat we met Edwin Weeink echt een fijne meedenkende huisbaas hebben. Maar al het geld gaat nu op aan de huur. De huur is hier hoger dan in ons vorige pand dat we destijds noodgedwongen moesten verlaten. En de energiekosten zijn ook fors gestegen. We mogen blij zijn als we het dit jaar nog redden. Het jaar dat we ons vijfjarig jubileum hopen te vieren. Een feestje lijkt er niet in te zitten. Ondanks de vaste jaarlijkse bijdrage van de diaconie. En de gemeentelijke bijdrage. Helaas is die nog steeds afgestemd op het vorige, goedkopere winkelpand en de energielasten van toen. We hebben daarover gesprekken gevoerd met de gemeente en de wethouder. Maar een ruimere bijdrage lijkt er voorlopig niet in te zitten.”

Uit gesprekken met de wethouder, Betsy Wormgoor, blijkt dat deze wel positief is over de weggeefwinkel. Ze ziet dat veel mensen, waaronder vluchtelingen, statushouders en Oekraïners, er iets van hun gading vinden. Voor niets. En dat de dertig vrijwilligers er met veel plezier werken, contacten leggen, de Nederlandse taal leren, werkervaring opdoen en andere vaardigheden. Sommigen hebben er hun leven weer ‘op de rit gekregen’. De Syrische Rania Alnahi is er vanaf de oprichting al bij en heeft de Nederlandse taal in de weggeefwinkel geleerd door haar contacten met andere vrijwilligers en klanten. Naast haar zit Jolanda. Zij is afgekeurd en dreigde volgens eigen zeggen weg te kwijnen achter de geraniums. Jolanda: “Ik heb een ‘rugzakje’. Er is geen werk voor me. Ik heb hier de weg omhoog gevonden. Thuis zat ik in mijn eentje te piekeren. Hier kan ik mezelf zijn en voel ik ontspanning.” En zo hebben meer vrijwilligers elk hun eigen verhaal.

De wethouder suggereerde dat de weggeefwinkel wellicht goedkoper bij De Huve terechtkan. Drexhage vindt de plek waar ze nu zitten prima. Als het niet anders kan is een overstap naar De Huve te overwegen. Maar liever niet. En dan ook niet in de kelder. Veel klanten van de weggeefwinkel gebruiken namelijk een rollator.

De weggeefwinkel heeft professionalisering nodig. Een ANBI-status zou wel kunnen helpen, dan zijn subsidieaanvragen mogelijk. Maar dan moet de winkel wel over een eigen website beschikken. En die is er niet. De weggeefwinkel zou blij zijn met iemand die een website voor hen zou kunnen en willen ontwikkelen. Verder kan ook het nu driekoppige bestuur wel (jonge) versterking gebruiken. En wellicht dat de gemeente de hoogte van de huidige bijdrage wil heroverwegen. Zeker gezien de sociaal-maatschappelijke functies die de weggeefwinkel heeft. Allemaal gedaan met vrijwilligers. Donaties en sponsors zijn natuurlijk ook altijd meer dan welkom. Evenals goederen om weg te geven, met name voedsel, kleine huishoudelijke spullen, potten, servies, et cetera.

De weggeefwinkel vraagt dus om hulp, om versterking. Om haar belangrijk werk te kunnen blijven doen. Om toch wellicht op bescheiden wijze samen met de vrijwilligers het vijfjarig jubileum te kunnen vieren.