Matangi Quartet en Carel Kraayenhof in Kulturhus

Jubileum-concert bekroning van 25 jaar KunstKring 

RUURLO - Alweer 26 jaar geleden werd er in Ruurlo een kunstkring opgericht, die inmiddels in dit dorp en omstreken in een behoefte voorziet met cursussen, lezingen, excursies en klassieke, jazz- en wereldmuziekconcerten van niveau. Het vijfde lustrum werd afgelopen zaterdag in het Kulturhus weliswaar verlaat gevierd, maar dan wel met musici die de top vertegenwoordigen van wat Nederland op het moment te bieden heeft: Carel Kraayenhof en het Matangi Quartet traden aan in het Kulturhus met muziek van Piazzolla en Beethoven, in een vernuftig programma dat zo twee genres in de muziek verbond. 

De Matangi’s hadden even tijd nodig hun draai te vinden in het eerste werk, Beethovens kwartet op. 18 nr. 4: pas in het derde en vierde deel voelde het als het ervaren ensemble dat zo goed zijn weg weet in de kwartetten van de grootmeester, waarvan in 2020 de 250ste geboortedag was herdacht.
Samen met Carel Kraayenhof volgde daarna een zeer geïnspireerde Mondscheinsonate. Hierin excelleerde Kraayenhof door adembenemend zacht spel, waarna het stuk naadloos overging in Muerte del Angel. Prachtig gedaan.

Na de pauze kwamen de musici nog meer op dreef. De concentratie tussen hen leek alleen maar intenser te worden; het samenspel was geïnspireerd en bij vlagen betoverend. Uit Tango Sensations, origineel voor bandoneón en strijkkwartet en door Piazzolla gecomponeerd voor het wereldberoemde Kronos Quartet, volgden drie stukken, met daarna het duo Milonga en Re dat Kraayenhof en Maria-Paula Majoor samen ook weer met uiterste concentratie en liefde speelden.
De Grosse Fuge/Fuga y Misteria, was gebaseerd op Beethovens misschien wel meest ondoorgrondelijke werk. In de context van de avond viel het stuk wat uit de toon. Maar de zaal ademde op toen Carel Kraayenhof direct daarna ingetogen het misschien wel meest bekende werk van de avond speelde: Adios Nonino - of in zijn woorden: ‘De Traan van Maxima’.

De avond eindigde met de speciaal voor de KunstKring Ruurlo gecomponeerde ode aan Ruurlo. Het stuk heet ‘Esperanza’ (Hoop) waarmee componist Kraayenhof de hoop voor de toekomst in deze onzekere tijden wil uitdrukken. In een kranteninterview eerder deze week zei Kraayenhof er zelf over: ‘Het is een ontroerend stuk geworden, vind ik, en dat past wel bij Ruurlo, dat klinkt een beetje als ontroerd.’