Ronnie Wopereis stopt bij Karel Stegeman Toernooi

Medeorganisator neemt na dertig jaar afscheid

Door Jan Hendriksen

RUURLO - Na zich ruim dertig jaar te hebben ingezet voor het Karel Stegeman Toernooi van voetbalvereniging Ruurlo is het voor medeorganisator Ronnie Wopereis genoeg geweest. Hij heeft aangegeven met zijn werkzaamheden voor de Organisatie Commissie (OC) te willen stoppen.

De combinatie van zijn steeds drukker wordende dagelijkse werkzaamheden en zijn constatering dat hij zijn inspanningen voor het toernooi, dat de afgelopen twee jaar in verband met corona niet plaatsvond, meer en meer op de automatische piloot aan het uitvoeren was, hebben tot zijn besluit geleid.

Teambegeleider
Ronnie Wopereis (50) begon in 1990 als teambegeleider en werd vervolgens in 1999 gevraagd de overleden Gerrit Meerbeek in de OC op te volgen. Van 2000 tot 2021 hield Ronnie zich met name bezig met de huisvesting van spelers en begeleiders, aansturing van de feestcommissie en de kantinecommissie en met diverse administratieve en secretariële zaken. Als OC-lid heeft Ronnie zich onderscheiden door een tomeloze inzet, een uiterst serieuze en consequente benadering van zaken met daarnaast, op zijn tijd, een gezonde dosis vrolijkheid en humor. Binnenkort zal het OC op gepaste wijze afscheid van hem nemen en op zoek gaan naar een vervanger of vervangster. Ronnie heeft aangeboden zijn opvolger de nodige uitleg te geven en van alle relevante informatie te voorzien.

Geblesseerd
De geboren en getogen Ruurloër die jarenlang deel uitmaakte van het eerste elftal van VV Ruurlo werd in 1990 teamleider van het KS toernooi omdat hij vanwege een blessure niet aan de wedstrijden mee kon doen. Wopereis: “Toernooileider Hans Schurink vroeg mij toen of ik dat jaar teambegeleider wilde zijn. Zo ben ik erin gerold mede omdat het toernooi in dat jaar eenmalig veertien deelnemers kende.”
Ronnie Wopereis hield zich binnen het OC grotendeels bezig met de huisvesting van spelers en begeleiders. Hoe heb je al die jaren dat ervaren? Ronnie: “Toen ik na het toernooi van 1999 in de OC kwam was een van mijn taken het regelen van een slaapplaats voor spelers en begeleiders. Dat was veel maar ook belangrijk werk. Immers, geen gastgezinnen, geen toernooi. In de begin jaren werden alle gastgezinnen (circa negentig) thuis bezocht. Ik deed dat niet alleen. Veel dank zijn wij verschuldigd aan de ons veel te vroeg ontvallen Wim Schot. Maar ook aan Carin Boers. Zij hebben in die jaren veel gezinnen voor ons geregeld. Overigens heb ik in de periode, dat ik in de OC zat, niet altijd de huisvesting in mijn ‘portefeuille’ gehad. Een aantal jaren heeft mede-OC-lid Eric Hissink het van mij overgenomen. Toen hij een aantal jaren geleden de OC verliet, kwam de huisvesting weer onder mijn verantwoordelijkheid te vallen.”

Bereidheid
“De huisvesting van de begeleiding heb ik in het begin altijd zelf geregeld”, vertelt Ronnie. “Eerst bij hotels in de regio, later bij Landgoed Ruighenrode in Lochem en nu bij Hotel Avenarius in Ruurlo. Je vraagt hoe ik het heb ervaren? Het was altijd wel een beetje spannend, lukt het dit jaar weer? Iemand zei twintig jaar geleden eens tegen mij: ‘Ik geef jullie nog een aantal jaren en dan is er geen KST meer. Waarom? Omdat mensen het op een gegeven moment niet meer willen, die willen een keer wat anders.’ Maar kijk eens waar we nu staan, het toernooi is er nog steeds en dat kan alleen als er voldoende bereidheid is om er met elkaar wat van te maken.”

Slotavond
Ronnie Wopereis was ook actief in de feestcommissie van het toernooi. Vond je het niet jammer dat de afsluitende sfeervolle slotavond in sporthal ‘t Rikkenhage verviel en de afsluiting van het toernooi op sportcomplex ‘t Rikkelder ging plaatsvinden? “Tja, dat was een moeilijke, maar wel een terechte beslissing, die toen overigens al wel een aantal jaren in de lucht hing. Moeilijk omdat ik een club mensen, die zich met hart en ziel inzette om de sporthal zo mooi mogelijk aan te kleden, moest gaan vertellen, dat het allemaal niet meer doorging. Waarom? Veel ploegen gaven op een gegeven moment aan op maandag direct na de prijsuitreiking te willen vertrekken (bijvoorbeeld. door examens van spelers), terwijl in de beginjaren alle ploegen pas op dinsdag naar huis gingen. De sporthal liep hierdoor na de prijsuitreiking snel leeg, mede omdat de gastgezinnen dan ook vertrokken. Vond ik dat jammer? Zeker. De slotavond in de sporthal had iets speciaals. Daar werd door velen naar uitkeken. Maar tijden veranderen en als organisatie moet je dan meebewegen.”

Saamhorigheid
Dierbare herinneringen aan het toernooi heeft Wopereis als OC-lid genoeg. Met name de saamhorigheid, de bereidheid van families om spelers in hun gezin op te nemen (sommigen meer 25 jaar), de sfeer en de gezelligheid tijdens het toernooi. Ook hebben we met de OC tegenbezoeken gebracht aan bijvoorbeeld Helsingborg IF en Örgryte IS Göteborg, beide uit Zweden. Onvergetelijk.”