Vrijheidsbos Geesteren steeds dichterbij

GEESTEREN - Het oorspronkelijke plan van de Geesterse Jolanda Arentsen was een herinnineringsplek te maken voor de Joodse familie Meijers die in 1942 naar Auschwitz werd afgevoerd. Een stenen monument echter zag ze niet zitten, het moest een levende herinnering blijven. Dus koos ze voor een bos, een Vrijheidsbos. De realisatie ervan moest samenvallen met de viering van 75 jaar Vrijheid. De praktijk, mede door het coronavirus, bleek weerbarstiger, maar met een beetje geluk komt het college van B&W dinsdag 23 februari met een positief besluit.

Door Rob Weeber

Haar opa had er ooit wel eens over verteld, de Joodse familie Meijers uit Geesteren die in 1942 werd afgevoerd naar Auschwitz. Saillant detail was dat Jolanda Arentsen in 2016 erachter kwam dat de woning waar de familie had gewoond, later door haar vriendinnetje van de lagere school werd bewoond. Zij kwam daar dus vaak over de vloer. Met 75 jaar Vrijheid in aantocht, kwam het plan om de geschiedenis te beschrijven en de familie te herdenken. Ze ging onder meer bij Willem Reurslag langs, kenner van vele verhalen rondom de oorlog in Geesteren. “Nog voor ik goed en wel aan mijn project kon beginnen, adviseerde Willem mij om niet alleen de familie Meijers te herdenken, maar alle slachtoffers uit Geesteren. In Geesteren is er wel een plaquette ter nagedachtenis aan de onderduikers, maar een monument voor de slachtoffers bestaat nog niet.” En zo ontstond het idee van een Vrijheidsbos, een natuurlijke plek waar de herdenking aan de slachtoffers levendig zou blijven.

Ze schreef ook een boekje over de in totaal elf opgetekende verhalen over slachtoffers, getiteld ‘Eerbetoon’. Zes daarvan gaan over de familie Meijers, vader, moeder, twee zonen en een pasgetrouwde schoondochter. Zij alleen kwamen om in Auschwitz. De andere vijf gaan over een oude vrouw die door een bom op het huis omkwam, over twee omgekomen onderduikers, over een omgekomen verzetsheld en over een jongetje van acht jaar dat vlak na de oorlog een granaat aanzag voor een ganzenei.

As uitstrooien
Net zoals het aantal verhalen zich uitbreidde, zo werd ook het idee over het Vrijheidsbos ruimer. Uiteindelijk werd het plan opgevat om een soort gedenkbos aan te leggen voor alle inwoners uit Geesteren. Als straks de plek een feit is, kan iedereen volgens de richtlijnen een boom laten aanplanten met daarbij een klein, standaard informatiebordje. De beschikbare boomsoorten zijn geselecteerd op ‘beste overlevingskans’, zodat de herinnering straks niet onderbroken wordt. Bovendien wordt er een watervoorziening aangelegd. Als locatie is voor drie percelen nabij de Sprakelberg gekozen. In totaal kunnen daar zo’n 425 bomen komen. “Het Vrijheidsbos dient vier functies: herdenking (bomen), educatie (boekje en lesmateriaal basisschool), recreatie (kerkenpad en wandelroutes) en natuur (aanleg bos). Inmiddels hebben we ook toestemming om as van overledenen bij de eigen boom uit te strooien. Dat feit op zich geeft een extra emotionele binding met ons initiatief.”

Het wachten is dus op het college. Plan is dat de grond, die nu nog in eigendom van de provincie is, overgaat naar de gemeente. Vervolgens krijgt de opgerichte ‘Stichting Vrijheidsbos Geesteren’ de grond in bruikleen. Als het groene licht wordt gegeven, dan start de aanplant dit najaar.