'Anbloazen’ vanaf Agneta molen

‘Adventsbloazers’ laten sonore geluid over Ruurlo klinken

Door Jan Hendriksen

RUURLO - Momenteel worden door corona tal van activiteiten en evenementen ‘afgeblazen’. Maar deze term nemen midwinterhoornblazers in de Achterhoek niet letterlijk zo bleek zondag op de stelling van de Ruurlose Agneta molen. Dat was namelijk de dag van het 'anbloazen' zoals de midwinterhoornblazers dat noemen.

Sinds zondag mogen de blazers het sonore geluid van hun midwinterhoorns weer laten horen. Het was immers de Eerste Adventszondag. Er mag door de blazers naar goede traditie tot Driekoningen (6 januari) geblazen worden.
Het midwinterhoornblazen in de adventsperiode is een traditie die de ‘Adventsbloazers’ uit Groenlo met in hun midden de Ruurloërs Bart Arends, Rinus en Senna Tragter, Anton Edelijn en Wout van der Heiden graag in ere willen houden. Daarom lieten ze zondag het geluid van hun hoorns over Ruurlo klinken.

‘d'Olde Rôep’
Het vijftal met in hun midden benjamin Senna Tragter (veertien jaar) blies op een zelfgemaakte hoorn de melodie van ‘d'Olde Rôep’ of een variatie daarop. Het is van belang de tonen even aan te houden zodat men ‘gedragen’ blaast. De midwinterhoorn heeft namelijk geen kleppen of gaatjes om de tonen te beïnvloeden. De verschillende tonen kan men blazen door de lipspanning te verhogen of verlagen.
"In deze tijd van de coronacrisis kun je niet veel doen met elkaar. Toch hebben we gemeend dit traditionele gebeuren niet zomaar te laten passeren. En nu vandaag de hoorns niet te horen zijn bij de traditionele jaarlijkse Reurlse Midwinterhoornwandeling op Eerste Advent vonden we het wel gepast om vanaf de stelling van de Agneta molen de hoorns te laten klinken. Toen ik vorige week vrijwilligers van Stichting Vrienden van de molen Agneta vroeg om of we vanaf de molen mochten blazen wilde men direct medewerking verlenen. Misschien maken we er wel een traditie van", zo liet Bart Arends namens de ‘Adventbloazers’ weten.

Verdeeld
Over hoe lang het midwinterhoornblazen al bestaat zijn de meningen verdeeld. Algemeen werden hoorns vroeger gebruikt door boeren om elkaar over lange afstanden boodschappen en signalen door te geven, ook in het oosten van Nederland. In Nederland is de midwinterhoorn voor het eerst beschreven in een brief uit 1814 aan de burgemeester van Winterswijk. Met het wegvallen van de communicatiefunctie van de midwinterhoorn werd het blazen bedreigd, maar besloten werd om in de midwinterperiode te blijven blazen. In 1949 werd voor het eerst in georganiseerd verband de midwinterhoorn geblazen. Dat gebeurde in Twente. Vier jaar later werd er een concours in het leven geroepen. Ook in de Achterhoek en op de Veluwe begon men weer meer te blazen.

Optredens
Allerlei feestelijkheden in de winterperiode worden doorgaans opgeluisterd door de klanken van de midwinterhoorn, zoals wandelingen, kerkdiensten en kerstmarkten. Bart Arends: “Maar nu even niet. Normaliter hadden we in de komende weken vele optredens verzorgd. Nu blazen we in klein groepsverband misschien alleen nog op Tweede Kerstdag in de kasteeltuin van Huize Ruurlo bij museum More en bij woonzorgcentrum De Bundeling. En daar blijft het deze adventsperiode bij.”