Echtpaar Meijer-Arentsen 60 jaar getrouwd

BORCULO - Wim en Mini Meijer-Arentsen waren op woensdag 8 juli zestig jaar getrouwd. Op die dag kwam burgemeester Joost van Oostrum bij hen op bezoek om hen de felicitaties over te brengen namens de gemeente Berkelland. Hij bracht een mooi boeket bloemen mee.

Door Rob Weeber

Beide echtelieden komen van de boerderij, Wim (1941) uit Laren (Gld) en Mini (1942) uit Geesteren. Ze leerden elkaar op een 2e Pinksterdag tijdens een springconcours in Laren kennen. Dat concours mondde uit in een dansavond bij Stegeman en zo ontstond de klik die in 1960 tot een huwelijk zou leiden. Wim begon zijn werkzame leven al jong als boerenknecht, maar stopte daarmee toen hij in het huwelijksbootje stapte met Mini.

Het paar trok na hun trouwen bij Mini's ouders in en Wim ging werken bij bakker Geesink in Geesteren. Hij reed de bestellingen rond met de bakfiets, wat naar eigen zeggen zwaar stuurwerk was. Daarna werd hij gevraagd om bij de kruidenierszaak van de andere familie Geesink te komen werken. Daar behaalde hij zijn rijbewijs en mocht toen bestellingen rondrijden met de bestelauto. Na zeven jaar inwoning, verhuisden ze naar Borculo. Het werd eerst een huurhuis en daarna de koopwoning waar ze al vanaf 1999 wonen. Wim en Mini kregen drie kinderen, zes kleinkinderen en drie achterkleinkinderen.

In 1973 stapt Wim over naar Coberco, waar hij chauffeur op een tankwagen werd. Coberco had destijds nog eigen vrachtwagens op de weg. Hij reisde het hele land door en soms ook naar België. Overtollige melk en room werd toen nog van de ene fabriek naar de andere gereden. Toen Müller uit Holten het vervoer overnam, kregen (de oudste) drie van de twaalf chauffeurs ontslag, waaronder Wim. Hij was 54 en kon met pensioen.

Beide echtelieden waren fanatieke wandelaars gedurende hun huwelijk. Ze liepen onder meer de Nijmeegse Vierdaagse (5x), de 4daagse Apeldoorn (11x), de Kennedymars in Haaksbergen en de 75 km van Hengelo. Maar ze waren ook actief in het buitenland. Ze liepen over de gletscher aan een touw, rondden de Bodensee en ondernamen tochten in het Zillertal en het Kaunertal in Oostenrijk, in Zwitserland en Tsjechië en sliepen in berghutten (met te korte bedden). Op enig moment vond Mini het hooggebergte te spannend worden en dat betekende het einde van de bergtochten. Wim werd later door een auto aangereden en verbrijzelde zijn enkel. Daarmee kwam een einde aan het lange-afstand-wandelen. Hoewel de grote tochten voorbij zijn, lopen ze af en toe nog zo’n 10 km.

Daarnaast houden ze van klootschieten, fietsen en reizen. Ze hebben veel van de wereld gezien. De eerste keer vliegen was in 2006 met bestemming Nieuw-Zeeland. In 2008 volgde Zuid-Afrika. Voor dit jaar stond een rondreis naar Roemenië op de planning, maar het coronavirus doorkruiste die plannen. Of het later dit jaar doorgaat, weten ze nog niet. Het idee van een mondkapje voordoen, staat ze niet zo aan.