Paasvuren blijven levende traditie

RUURLO – Ze branden op Eerste Paasdag 's avonds weer massaal. En dat was Tweede Paasdag 's morgens ook goed te ruiken. De paasvuren in de Achterhoek. Zo ook in Ruurlo aan onder meer de Houtwal en de Höfteweg. Iets voor half negen ging de vlam er in aan de Houtwal in de 'Bruilse Poasboake' van Buurtvereniging De Bruil en Omstreken. Aangestoken met fakkels door Paul Arink en Marian Nijen-Es (koningspaar 2017) en Mart Koenders en Barbara Thomassen (aftredende bestuursleden) vatte de houtstapel direct flink vlam. De coverband Hertog, bestaande uit vier vrienden uit Ruurlo en Barchem, zorgden aansluitend in de feesttent voor een spetterend 'vuurfeestje'.

Door Jan Hendriksen

De 'Bruilse Poasboake' was wel eens groter van omvang. De hoeveelheid snoeihout dat door particulieren gebracht wordt, wordt er jaarlijks namelijk niet groter op. Snoeihout wordt de laatste jaren steeds meer ingezet voor de productie van bio-energie voor de spaanplaat- en papierindustrie of voor de structuurverbetering van compost. "En daardoor worden de paasvuren er niet groter op. En we hadden vrijdag materiaal pech toen we het hout met een kraan wat op wilden stapelen", zo verklaarde voorzitter Aljoscha Broshuis van buurtvereniging De Bruil en Omstreken. De verwachtte hoogte van achter meter werd dan ook niet gehaald. Ook bij de 'baoke' van de Ruurlose Buurtvereniging De Brouwershoek op de hoek van de Höfteweg en de Koskampweg was de houtstapel iets geringer van omvang dan voorgaande jaren. Maar het plezier van de buurtbewoners van dit 'besloten' paasvuur was er absoluut niet minder om. Onder het genot van een drankje troffen de buurtbewoners elkaar.

Van oudsher branden met Pasen de paasvuren in het noorden en oosten van Nederland. Dit soort (meestal) openbare en sociale houtvuren maakt deel uit van het stelsel van 'jaarvuren' in Europa. In heel Europa worden op hoogtijdagen in diverse seizoenen vuren gebrand, die naar het tijdstip van ontsteken hun naam kregen. Naast de paasvuren zijn de vuren met de vasten, de meivuren, de Sint Jans- of midzomervuren en de Sint Maartensvuren de bekendste jaarvuren. Opmerkelijk is dat elk type jaarvuur zijn eigen verspreidingsgebied heeft. Volgens de kaart in de Europese Atlas is er vrij weinig overlap tussen de verschillende tradities. Het paasvuurgebied van Nederland sluit aan bij het grotere areaal in Duitsland en Denemarken. Het paasvuur is waarschijnlijk van voor voorchristelijke origine (mogelijk uit de Oud-Saksische godsdienst en de Germaanse mythologie of overgenomen van andere Indo Europeanen, maar kreeg later na de kerstening en christelijke invulling als het licht van Pasen en teken van de Verrijzenis van de Zoon van God, het licht der wereld. Oorspronkelijk vaak een eerbetoon aan de godin Ostara op haar gewijde offer plaatsen, werd het vuur een symbool van de overwinning op de dood door Christus' Verrijzenis met Pasen. Op de paasvuren wordt dan ook vaak een pop of figuur als Judas symbolisch verbrand.