'Geef vrijheid door een eigen verhaal' centraal tijdens herdenking

RUURLO/BARCHEM – Zowel in Ruurlo als in Barchem vonden 4 mei herdenkingsbijeenkomsten plaats. Opvallend was de betrokkenheid en de inbreng van jongeren bij de bijeenkomsten. Zo legden kinderen bloemen bij de oorlogsmonumenten en graven en lazen ze gedichten voor. In Ruurlo zorgden Karin Hukker en Imke Jelier voor enkele moderne en toepasselijk muzikale intermezzo's met songs zoals 'De Speeltuin' van Marco Borsato, 'I still cry' van Ilse de Lange en 'Hier vertrok de trein' van Stef Bos.

Door Jan Hendriksen

Het thema van de Herdenkingsbijeenkomst in de Dorpskerk in Ruurlo van de Raad van Kerken Ruurlo en de Stichting 4-5 mei Comité Ruurlo was 'Geef vrijheid door een eigen verhaal'. En daar maakte Harry Kasteel die de aanwezigen welkom heette gebruik van. "Wie omarm je als je aan vrijheid denkt. Anders gezegd met wie deel je vrijheid. Vrijheid deel je niet uitsluitend met mensen die je kent. Of van wie je houdt dat is wat deze plek ons leert. Niet alleen de herdenking van verleden dus, maar ook bezinning op het heden en de toekomst. Voor iedereen van belang, jong en oud omdat het gaat over vrede, vrijheid en verdraagzaamheid. Een eigen verhaal. Er zullen steeds minder mensen zijn die hun verhaal over de Tweede Wereldoorlog nog kunnen vertellen. Mijn eigen verhaal is die van Canadese soldaten ondanks dat ik nog maar drie jaar was. En dat is mij altijd bijgebleven. De Canadese tankbemanning die mij wenkte. En dat ik aan de hand van mijn buurmeisje naar de Canadese tank liep een reep kwatta (chocolade) kreeg."

Tijdens de Herdenkingsbijeenkomst werden er gedichten voorgedragen door de elfjarige Helle Wolkorte en Lieke van der Tang. Gesproken werd er door dominee Tinus Gaastra, predikant van de Protestantse Gemeente Ruurlo-Barchem en door wethouder Patricia Hoytink van de gemeente Berkelland.

Collectieve herinnering
Patricia Hoytink: "Het delen van persoonlijke verhalen maakt dat de collectieve herinnering aan de oorlogsjaren blijft bestaan. En dat is nodig. Het verleden is een spiegel voor dat wat de toekomst kan worden. Misschien niet in de meest letterlijke zin van het woord. Maar een samenleving die niet langer met elkaar is verbonden, maakt kans beetje bij beetje haar vrijheden weg te geven. Juist daarom is het ook belangrijk om de herdenking op de jaren na de Tweede Wereldoorlog te richten. Het toont aan dat vrede en vrijheid nog altijd niet overal vanzelfsprekend is. Maar het laat tevens zien dat er mensen zijn die bereid zijn hun leven voor deze zelfde waarden te geven. Ook voor hen herdenken wij. Aanslagen, vluchtelingenstromen en groeiend nationalisme zorgen ervoor dat ook wij in het westen met steeds meer onzekerheden te maken krijgen. Onzekerheden die de vrijheid op termijn kunnen schaden. En juist daar moet de samenleving de handschoen oppakken. Niet door elkaar op verschillen te bestrijden, maar door ons met elkaar te verbinden. Individu met individu, groep met groep. Op deze manier geven wij de vrijheid door. Aan elkaar en aan een volgende generatie."

Aansluitend aan de Herdenkingsbijeenkomst vond er vanaf het Kerkplein een Stille Tocht naar het monument aan 't Rikkelder plaats met aansluitend twee minuten stilte en het zingen van het Wilhelmus. Daar legde Patricia Hoytink namens de gemeente Berkelland, diverse instanties en verenigingen bloemen en kransen waaraan ook leden van Scouting Ruurlo medewerking verleenden.

Dodenherdenking Barchem
Een grote groep mensen was in Barchem aanwezig bij de herdenking bij de Barchkerk waaronder enkele veteranen en hun familie. Namens Vereniging Contact heette Aart Veenbrink iedereen welkom. Het koor Encore bracht een mooi lied ten gehore en er werden kransen bij het monument gelegd namens de veteranen, de kerken in Barchem, de gemeente Lochem en Vereniging Contact. Jorrit, Elke en Annabel lazen de namen op van de omgekomen soldaten die op het kerkhof in Barchem begraven liggen. Na de Last Pos, twee minuten stilte en het Wilhelmus ging de Stille tocht naar het kerkhof. Bij de graven van de gesneuvelde soldaten werden door de kinderen bloemen gelegd. Bij elk graf brandde een fakkel: 22 buitenlandse soldaten en bij drie Barchemse soldaten die in de oorlog ook omgekomen zijn. Na terugkomst bij de Barchkerk lazen Laura en Vianne een gedicht voor die ze zelf geschreven hadden. Ook werd een in memoriam gelezen voor David Render. Hij heeft in Barchem/Lochem gevochten voor de vrijheid en heeft de oorlog overleefd. Hij heeft de herdenkingen vaak in Barchem en Lochem bijgewoond en is afgelopen jaar op 91-jarige leeftijd overleden. Encore zong aansluitend twee prachtige liederen en Aart Veenbrink bedankte iedereen voor de aanwezigheid. Hij sprak de wens uit dat we in vrede mogen blijven leven en dat wij, ouderen en kinderen dankbaar mogen zijn voor die vrede en iedereen, naar zijn of haar mogelijkheid, ook zelf aan die vrede moeten werken.