Bennie Jolink in blauw-wit Graafschapkostuum tijdens het afscheidsconcert van Normaal. Foto's: Achterhoekfoto/Henk den Brok
Bennie Jolink in blauw-wit Graafschapkostuum tijdens het afscheidsconcert van Normaal. Foto's: Achterhoekfoto/Henk den Brok

'Ajuu de mazzel', waardig afscheid van Normaal

Algemeen

Arnhem - De lampen bunt uut, de show is gedoan! Het is zover. Lang was er tegenaan gehikt door de velen voor wie Normaal bijna een manier van leven was. De stemming is wisselend zaterdag in het Gelredome. Met zijn 33.000 zijn ze bij elkaar gekomen, van piepjong tot bijna stokoud, met een eensgezindheid en saamhorigheid zoals zelfs op een EO-Jongerendag niet denkbaar is. De avond wordt beleefd met een lach en een traan. Zin in een Normaalfeestje, maar ook het besef dat het de laatste keer is.

Door Henri Walterbos

De avond staat bij voorbaat al te boek als een historische avond. En dat wordt het uiteindelijk ook! De bands in het voorprogramma, De Kast en Rowwen Heze, doen voordat Normaal het podium op komt, hun uiterste best het vuurtje alvast op te stoken, maar het lukt enkel Rowwen Heze in haar toegift met ''T is een kwestie van geduld' en 'Bestel mar.' Het is overduidelijk: de 33.000 bezoekers komen enkel en alleen voor Normaal. Het dubbele gevoel is overal voelbaar.

Uitzinnig
Als op de grote videowall, met de stem van Bennie Jolink, hard van 1 tot 40 wordt geteld en het getal 40 extra hard wordt uitgesproken, klinkt na de laatste tel motorgeluid. Maar is er nog niets zichtbaar. Dan worden mensen aangestoten dat ze naar boven moeten kijken. Bennie Jolink komt vanuit de nok van het stadion op een motor 'aanvliegen'. De meute is uitzinnig. Helemaal als ze zien dat hij gestoken is in een blauw-wit gestreept pak van De Graafschap. En dat in het Gelredome, de thuishaven van Vitesse, de natuurlijke 'vijand' van de Doetinchemse Eredivisionst.

Bennie Jolink gaat op stijlvolle wijze naar het podium

Jolink is ook trots op zijn club als deze onderaan staat. Als Jolink op het podium aangekomen van zijn motor stapt, wordt hem een gitaar omgehangen, waarna bij de eerste aanslag direct het door anhangers zo geliefde aloude vertrouwde Normaalgeluid 'vandikhoutzaagtmenplanken' hoorbaar is. De toon is gezet voor een spetterende avond waarin de band in topvorm verkeert en er gaandeweg de show zelfs ruimte is voor huzarenstukjes van gitarist JanWilm Tolkamp en drummer Timo Kelder als intro van het gedonder van 'Deurdonderen'.

'Gin Marco Borsato hier'
Bennie is in zeer goede doen na zijn noodzakelijke ziekenhuisopname, eerder in de week, zo blijkt al snel. Na het openingsnummer 'Wi-j luusteren of niet' proost hij met het publiek. "Doo mien effen een piepken", roept hij naar de zijkant om een pijpje Grolsch. "Ik mot proosten met die mensen, moar neet met die smerige peerdezeik", verwijzend naar het merk bier aan de tap in Gelredome (Heineken, HW), dat onder Anhangers niet bijzonder populair blijkt te zijn. Toch vloeit het rijkelijk. De zes tappunten op het veld, en de biertappers kunnen de dorst van de Anhangers nauwelijks aan. "Kom, scheet een betjen op. 't Is hier gin concert van Marco Borsato", roept een met ernstige dorst kampende Anhanger een bardame toe, die overigens haar uiterste best doet. Dit heeft ze nog nooit meegemaakt. Ook de luxe La Place broodjes zijn niet aan de Anhangers besteed. "Toen ik eindelijk aan de beurt was, waren de zelf afgebakken broodjes met zonnnepitten op. Moest er eerst weer gebakken worden", baalt Bas Brinke uit Groenlo. "Zet er toch gewoon een simpele kraam neer met vette hamburgers en uien. Klaar!"
Zowel op het veld als op tribune is het feest groot. Anhangers die helemaal vooraan tegen het hek aan staan, moeten er duidelijk wat voor over hebben vooraan te staan. Ze worden bijna platgedrukt. Enkelen die bijna lijken te bezwijken onder de druk van achteren worden over het hek getild. Een manspersoon met een pijn van vertrokken gezicht wordt met uiterste krachtsinspanningen naar veilige haven getild. Ondertussen wel doorzingend: "Wat maak ie mi-j noe dan."

Jacht
Als 40 jaar Normaal voorbij trekt in een topshow laat de band zien dat het van alle markten thuis is. Na de pauze een set kleine liedjes, over onder andere de jacht, een grote passie van Bennie Jolink. Compleet met 40 jachthoornblazers op het podium, terwijl de band op een klein podium midden in de zaal zit. Net op het moment dat een Anhanger zegt dat er wat hem betreft wel weer 'eknapt' mag worden, wordt 'Ik bun moar een eenvoudige boerenlul ingezet.' Alsof er een lont in een kruitvat gegooid wordt. De opmaat naar het slotakkoord toe. Als Bennie alle voormalige bandleden bij naam noemt en bedankt, klinkt nog eenmaal 'Oerend Hard'. Daarna het ontroerende sluitstuk: 'Ballade van een muzikant', een nummer van wijlen Jan Manschot. Niet alleen het sluitstuk van deze avond, maar van 40 jaar Achterhoekse cultuur. Als Bennie de Anhangers bedankt trekt hij aan een touwtje van een ouderwetse kamerlamp. Het zit er op. Het is goed zo! Grote stoere mannen vallen elkaar huilend in de armen. Ook dat is Normaal!

Serious Request: 'NEE!' ?
Een van de absolute hoogtepunten van de avond was de kleine uitvoering van 'En dan kan ik niks,' met JanWilm Tolkamp op gitaar en mondharmonica, en de frontman zelf enkel met een microfoon. Na afloop krijgt de aankondiging echter jammer genoeg meer aandacht dan de kippenvel bezorgende uitvoering van het nummer. Jolink geeft weer eens zijn ongezouten mening, ditmaal over Serious Request. "Toen ze ons vroegen of er hier vanoavend bi-j ons gecollecteerd mocht worden veur Serious Request, toen heb ik gezegd: NEE!", roept hij met stemverheffing. "Een stel publiciteitsgeile aanstellers met een megasalaris die een betje veur de show in een glazen huus goat zitten. En dan wordt d'r weer veur een goed doel gekozen woarbi-j ie van te veuren al weer wet dat d'r weer veur tonnen en tonnen aan de strijkstok blif hangen. As iemand geld wil geven, doe dat dan an 't KWF, het Koningin Wilhelminafonds, veur onderzoek tegen kanker." Er klinkt groot applaus en vooral goedkeurend gejoel. Bennie Jolink is een dag later weer eens 'hotter' dan zijn muziek, maar de boodschap is duidelijk. Het is Jolink ten voeten uit. Absoluut geen grijze muis.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant