Ode aan een honderdjarige in Ruurlo

Ida Houting van Amnestygroep Ruurlo

RUURLO – Misschien hebben sommige Ruurloërs het ook gezien dat bij Eminent Wonen en Zorg locatie La Fontaine aan het Julianaplein met grote cijfers op een raam van de eerste verdieping '100' geplakt was? Achter dat raam vierde mevrouw Ida Houting eind juli haar honderdste verjaardag op gepaste (corona)wijze.

Sinds ruim vier jaar woont Ida Houting naar volle tevredenheid op La Fontaine. Zij kwam in 1977 vanuit Beverwijk naar Ruurlo met haar man. In die tijd werd juist de Amnesty-groep Ruurlo opgericht, en Ida was één van de eersten die zich daarbij aansloot. Vele jaren heeft zij met hart en ziel de standpunten van Amnesty International uitgedragen en verdedigd, eerst als lid van de groep, daarna als voorzitter. Deze standpunten zijn gebaseerd op de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, die in 1948 werd gelanceerd door Mevrouw Eleanor Roosevelt. In 31 artikelen van deze Verklaring staan onder andere het recht op leven, het recht op vrijheid van mening en meningsuiting en het recht op vrijheid van godsdienst. Alle landen hebben destijds verklaard zich te zullen houden aan deze Verklaring. Dat vele landen zich niet houden aan deze belofte, weet iedereen. En dus was er voor Ida veel werk verbonden aan het lidmaatschap van Amnesty International, en zij heeft zich daar jarenlang op bijzondere wijze voor ingespannen.
Zij vertaalde uit het Engels en Frans de brieven die haar vanuit het hoofdkantoor in Amsterdam werden toegezonden, om die vervolgens te verspreiden onder de vaste brievenschrijvers. Zij stond ook met een kraam van Amnesty op de Ruurlose Meimarkt, de braderie en de kerstmarkt en hield lezingen over Amnesty bij verschillende verenigingen in Ruurlo. Ze organiseerde een optreden van de Grolse Hofzangers in De Keizerskroon, waar veel publiek op af kwam, om na het optreden informatie te geven over de acties van Amnesty. Ook vierde in die tijd de groep zijn twintigjarig bestaan buiten bij de bibliotheek met een toneelstuk, helaas in de stromende regen.
Negentien jaar geleden werd het Westerbork Scholen Project Ruurlo opgericht onder haar leiding. Dit project kwam voort uit het scholenwerk dat de Amnesty-groep al jaren verrichtte. In een later stadium werd van dit project een stichting gemaakt, omdat Amnesty zelf geen fondsen mag werven. Bijna gelijkertijd organiseerden Yvonne Kogelman en Kitty ten Have daartoe met veel succes een benefietavond. Ook de jaarlijkse flessenactie van de Plus Kogelman zorgt er mede voor dat voortgang van het project gewaarborgd wordt. Ook werd onder Ida’s leiding toen al de aanzet gegeven voor een jaarlijkse grote actie in de vorm van een markt. Aanvankelijk als rommelmarkt op het schoolplein van de oude Willibrorduschool, later als boekenbeurs en markt verplaatst naar de Wilghenhoeve aan de Tolhutterweg. Mede door haar jarenlange zeer betrokken inzet is het Westerbork Scholen Project Ruurlo een groot succes geworden. Het project en de Amnestygroep bestaan nu naast elkaar en er is een nauw overleg over de data van de jaarlijkse opstart en uitvoering van de activiteiten.
Na haar aftreden als voorzitter en later als contactpersoon van de groep op 91-jarige leeftijd (in 2011), is zij direct als erelid benoemd van de groep. Het mooiste wat Amnesty kan overkomen, is dat het zich kan opheffen, omdat iedere regering zich voortaan zal houden aan alle afspraken omtrent de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en velen hopen dan ook dat zij deze dag nog mag meemaken. Dat zou een prachtige beloning zijn voor al haar inzet en werk voor Amnesty-groep Ruurlo.