'Eenzame' oude schuurtjes midden in het landschap

RUURLO – Je ziet ze overal in de Achterhoek soms plompverloren in het landschap staan..'Eenzame' oude schuurtjes midden in een wei- of bouwland. Langs de Tolhutterweg in Ruurlo staan over een lengte van twee kilometer drie van die zo lijken het onbruikbare verlaten oude schuurtjes. Veelal sterk in verval geraakt. De redactie van Achterhoek Nieuws ging op onderzoek uit en vroeg een aantal eigenaren naar de geschiedenis en de functie van die karakteristieke schuurtjes.

Door Jan Hendriksen

In buurtschap De Heurne tussen Ruurlo en Marienvelde staat één van die vervallen schuurtjes. Als we aan Herman Nijen Es vragen of we een kijkje mogen nemen in het schuurtje is hij direct bereid om even mee te gaan. Dochter Carla heeft het perceel gras waarin het schuurtje staat net ingekuild. "Toen we dit perceel een jaar of tien geleden kochten kregen we het schuurtje erbij. We gebruiken het bij gelegenheden als opslagruimte." De wind en regen heeft er vrij spel. Enkele pannen zijn van het dak gewaaid en een van de toegangsdeuren ingevallen.

Als we binnen een kijkje nemen ligt er een skelet van een vogel op de grond. "Ik kom hier niet zo vaak hoor. Vroeger werd deze schuur als schuilschuur voor het vee gebruikt en werden de koeien er bij slecht weer gemolken", zo verklaart Nijen Es. Ringen aan zowel de binnen- als buitenzijde van de muren zijn daarvan nog het bewijs. Nu schuilen er in de schuur regelmatig uilen zo is te zien. Op de grond liggen namelijk een groot aantal 'uilenballen'. Aan afbraak denkt Nijen Es absoluut niet. "We moeten het wel een keer wat renoveren. Maar daar is het nog niet van gekomen." Als we vanuit Mariënvelde terug rijden richting Ruurlo prijkt er links net voor de kruising met Elzeboomweg-Mödijk een wat kleiner vervallen schuurtje. Nut heeft hij niet meer zo te zien maar is zo langzamerhand wel van nostalgische waarde.

'Geerligsweide'
Nog iets verderop als we de Van Heeckerenbeek/Baakse Beek passeren duikt er in de 'Geerligsweide', zoals dit perceel wordt genoemd, een wit schuurtje op. De familie Klein Bluemink heeft het in het verleden toen men het in eigendom kreeg, wat gerenoveerd en als onderkomen voor paarden gebruikt om er jonge veulens te 'spenen'. "Nu heeft het al jaren geen bestemming meer. Voor de bedrijfsvoering is het af en toe een sta in de weg. Maar we laten het voorlopig nog staan. Evenals de andere schuurtjes hier aan de weg diende het in het verleden als schuillocatie voor het vee en konden de boeren er hun koeien bij slecht weer binnen met de hand melken", zo verklaart Gerrit Klein Bluemink.