Afbeelding

Zwaleman | Arrogante Kikvors

Algemeen

Arrogante Kikvors

Mijn zwager Joost was jarig, werd zeventig. Nu hebben we in de familie het cadeautjes geven jaren geleden al afgeschaft, maar zo'n kroonjaar, da's toch iets anders. Dan wil je niet met helemaal lege handen aankomen. Dus maar even naar de slijter in het dorp en daar was de keuze snel gemaakt. Bij het binnenkomen viel mijn blik op een fles van het merk Arrogant Frog en ik wist: dat is een wijntje voor mijn zwager. Niet alleen omdat het een zeer goed te verteren Cabernet-Sauvignon-Merlot is, maar ook omdat er een goed verhaal achter zit. En Joost kan een goede vertelling evenzeer waarderen als een goede wijn.
Dat verhaal begint in de vorige eeuw in de Languedoc, samen met buurregio Roussillon het oudste en grootste wijngebied van Frankrijk. Het meest productieve ook. De wijnboeren in deze Zuidfranse regio maakten elk jaar miljoenen hectoliters wijn. Geen uitzonderlijke, prijswinnende wijnen, maar goedkope 'slobber' die vooral door de Fransen zelf werd gedronken. Tot die het in de jaren zeventig met z'n allen wat beter kregen en een voorkeur ontwikkelden voor wat betere (en duurdere) wijnen. De Languedoc-wijnen werden nog enige tijd in het buitenland aangeboden (in een Nederlandse supermarkt had je al een flesje voor drie gulden), maar toen ook die buitenlanders langzaamaan ontdekten wat goede wijn is en wat niet, leek het einde oefening voor de Zuidfranse wijnboeren.
Leek, want een paar van hen zag eind jaren tachtig het licht en begreep dat je maar beter kunt inzetten op kwaliteit dan op kwantiteit. Binnen een jaar of tien vijzelden zij hun wijnen dusdanig op, dat de Languedoc zich weer met veel andere Franse wijngebieden kon meten. Alleen… dat wist nog bijna niemand.
En toen kwam Jean Claude Mas in beeld. Die kocht rond de eeuwwisseling een wijngaard in het gebied en begon zijn eigen wijnen te maken. Mas werd aanvankelijk niet gehinderd door enige vakkennis. "Ach, alles kun je leren", sprak hij. Maar hij had wel een neus voor reclame en marketing. Bovendien begreep hij als buitenstaander beter wat de wijndrinkers van het nieuwe millennium het liefst dronken. Niet die ouderwetse, zware Franse wijn, waarin je de 'terroir' kon ruiken en proeven, maar liever een soepel, lekker weg te klokken wijntje zoals ze die elders in de wereld al een tijdje maakten.
Die 'wereldwijn' ging Jean Claude ook produceren. En om zich nog meer te onderscheiden van zijn collega's bedacht hij een merknaam: 'Arrogant Frog'. Let wel, niet Grenouille Arrogante, maar in het Engels! Een knipoog naar de buren aan de andere kant van het Kanaal, die de Fransen vaak voor arrogante kikvorsen uitmaken. Omdat ze kikkerbilletjes eten en te arrogant zouden zijn om Engel te leren.
Die door hem bedachte 'arrogante kikvors' liet Mas op de etiketten en in alle reclame-uitingen terugkomen. Een kikker met een smoking aan, een alpinopet op zijn hoofd en een wandelstok in zijn hand. Een gouden vinding, zo is inmiddels gebleken, want Arrogant Frog-wijnen worden nu over de hele wereld verkocht.
Ik vraag me af, of Tijn Spekkink dit verhaal kende, toen hij zijn Nathals bier bedacht. Er is namelijk best enige gelijkenis tussen dit Achterhoekse bier, dat Toldijker Spekkink samen met Geerart van Doorn van brouwerij De Biertafel uit Vorden maakt, en de wijn van Jean Claude Mas. In ieder geval is Spekkink net als de Franse wijnboer een uitstekend pr- en marketingman. Hij bedacht geen leuk beeldmerk (hoe zou je een nathals ook tekenen?), maar hij verkoopt zijn flesjes bier in kratjes, die hij zelf maakt van oude houten vloeren uit feesttenten. Je moet maar op het idee komen!
Of Nathals ook kwalitatief onderscheidend is, beter wellicht dan grote broer Grolsch, dat kan ik u niet vertellen. Ik heb het nog niet geproefd. Slijter en supermarkt in mijn dorp verkopen het niet. Nog niet, denk ik.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant