Kort toneelstuk over Heuvel's jeugdliefde
AlgemeenGELSELAAR - Bie Winkels aan de Dorpsstraat 16 in Gelselaar wordt op zaterdag 10 september een kort toneelstuk over Heuvel's jeugdliefde opgevoerd. het stuk wordt vier keer opgevoerd in de schuur bij de boerderij. Namelijk om: 12 uur, 13 uur, 14 uur en 15.30 uur.
Het verhaal gaat over de jeugdliefde van meester H.W. Heuvel en en hoe zij afscheid namen van elkaar komt Bie Winkels in Gelselaar in de vorm van een kort toneelspel weer tot leven. Op zaterdag 10 september, tijdens Open Monumentendag voeren enkele jeugdige inwoners dit stuk op. Hierbij klinkt ook het afscheidslied 'Als de zwaluw ons verlaat', dat hij zijn vriendinnetje liet zingen. Als gedicht leerde Heuvel dit eens aan Gelselaarse kinderen.
Als de zwaluw ons verlaat
En der bloemen schoon vergaat,
Als de zoele zomerlucht
Met den nachtegaal ontvlucht,
Vraagt het hart in stille smart:
Zal er ook een weerzien zijn?
Scheiden ach, wat doet gij pijn!
De studie naar het werk van Heuvel, die van 1890 tot 1901 schoolhoofd was in Gelselaar, werpt met dit toneelstukje een bijzondere vrucht af. Arend Heideman wist voor dit idee niet alleen de projectgroep Bie Winkels en leden van toneelvereniging De Eendracht enthousiast te maken, maar ook studiegenoot Ben Wagenvoort uit Eefde. Die schreef het stuk en treedt ook op als verteller. Het stuk is gebaseerd op Heuvel's klassieker Oud-Achterhoeksch Boerenleven, waarin het verhaal een prominente plek kreeg.
Met zwaluwen had Heuvel een bijzondere band. Een eeuw geleden publiceerde hij al een poëtische vertelling over zwaluwen, vol literaire verwijzingen. Een maal per week liet hij de Gelselaarse kinderen in een schrijfboek een gedicht schrijven. Bij zijn keuze hiervoor volgde hij het jaargetijde. 'Als de zwaluw ons verlaat', koos Heuvel op een oktoberdag waarop ze de trekvogels zagen 'heenreizen'. Het zwaluwenlied is het gedicht waarmee hij ook afscheid nam van zijn jeugdliefde (die naar de laatste jaren uit onderzoek van Larense Heuvel-liefhebbers bleek, in afwijking van wat hij schreef, nooit emigreerde en die geen Dientje, maar Mientje heette).
